Malarstwo tego artysty osadzone jest w przestrzeni realizmu fotograficznego. Bliskimi kadrami komponuje nieraz rozległe płaszczyzny. Motywami jego płócien są ludzie i ulice z całym przerysowaniem charakterów, wizerunków, krzykiem kolorowych reklam, graficiarskich ścian, dziewcząt i chłopaków. Artysta ujawnia w nich swój jednoznacznie krytyczny stosunek do wszystkiego co natrętne, banalne, upozowane, nieszczere i głupie.