Malarstwo Krzysztofa Kiwerskiego wpisuje się w przestrzeń reminiscencji artystycznych czerpiących siłę z postaw krytycznych artystów, którzy swą dojrzałość artystyczną oparli na dokonaniach amerykańskiego Pop – Art’u. Cechą osobistą jego płócien nie jest jednak jej ”amerykańskość” lecz właśnie dystans wobec niej, choć niewątpliwie doskonałość warsztatowa jego płócien wskazuje na bliskość tendencjom hiperrealistycznym. Krytyczne spojrzenie, niekiedy pełne gorzkiego sarkazmu, operowanie metaforą i znów znakomity warsztat to nieodłączne cechy całej jego twórczości z filmową włącznie.